فارس دی پی آر، گروه استانها –حامد حاجیلو*: نزدیک به هشت سال است که در محافل سیاسی استان قزوین به‌عنوان خبرنگار شرکت می‌کنم و در کم‌تر جلسه‌ای بوده است که در آن حداقل ۲ یا سه مرتبه از کلمه «وحدت» استفاده نشده باشد، مطالبی که عمدتاً در زمینه اجرای لزوم وحدت برای توسعه جامعه، برون‌رفت از مشکلات، کاهش مشکلات و غیره بوده است و از زبان تمامی سیاستمداران شاغل در استان قزوین جاری شده است، اما اینکه چرا هیچ‌وقت این موضوع مهم جنبه عملیاتی به خود نمی‌گیرد و در نمونه‌ای بارز و در اتفاقات اخیر مانند انتخابات شورای اسلامی شهر و مجلس شورای اسلامی جریان‌های سیاسی نمی‌توانند لیستی واحد را ارائه کنند را می‌توان در سه کلیدواژه جست جو کرد.
کلیدواژه‌هایی به نام «معنویت»، «حزب» و کمی دورتر «دموکراسی افراطی»
در خصوص کلیدواژه نخست به‌طور قطع بارها و بارها موضوعاتی از قبیل احساس تکلیف، کار برای خدا، خدمت گذاری مردم را شنیده‌اید، اما کافی ست یک مقدار جلوتر برویم تا ببینیم که کار برای خدا به چه میزان تقلیل پیدا می‌کند و نشستن بر صندلی ریاست، نمایندگی و شورایی بر هر چیزی ارجحیت پیدا می‌کند و باعث می‌شود در راه رسیدن به آن فرد موردنظر از هرگونه دروغ، غیبت، تهمت، افشای سر و دیگر رذیلت‌های اخلاقی کوتاه نیاید.
کلیدواژه دیگر حزب است، موضوعی که نبود آن به معنای واقعی کلمه آسیب‌های زیادی را به موضوعات سیاسی کشور زده و هرکسی می‌تواند در یک روز خود را یک شخصیت فرا حزبی معرفی کند، مطلبی که خروجی آن رشد قارچ گونه بسیاری از افراد و تشکل‌های مختلف در سطح جامعه می‌شود، تشکل‌هایی که بدون هیچ‌گونه ضمانت پاسخگویی به نهادی، سازوکار و ساختاری به‌راحتی فعالیت کرده و در هنگام پاسخگویی و گزارش عملکرد به‌راحتی شانه خالی کرده و خود را مبرا از هر چیزی می‌دانند و از فردای آن روز تشکل جدیدی را راه‌اندازی می‌کند.
از طرف دیگر چون حزب و ساختار مشخصی در جامعه وجود ندارد به‌طور مثال در ترکیب ۹ نفره شورا ۵ نفر خود را گزینه کمیسیون فرهنگی می‌بینند و در واقع نمی‌توانند کار دیگری را انجام دهند.
موضوع سوم دموکراسی افراطی است، اینکه هر شخصی بدون پشتوانه حزبی و صرفاً بر اساس متراژ بیشتر بنر و تعداد بالاتر پوسترهای چاپ شده و گاهی اوقات بر اساس زیبایی چهره وارد عرصه می‌شود، ناشی از دموکراسی افراطی در جامعه است و خروجی آن دستگیری و اتهام به فساد آن‌ها بعد از گذشت مدت‌زمانی خاص می‌شود که هم مردم شهر و هم جامعه اسلامی و جمهوری اسلامی را زیر سوال می‌برد و مشکلات متعددی را در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برای کشور به بار می‌آورد.
آنچه گفته شد تنها بخش کوچکی از پاشنه آشیل‌های وحدت در بین گروه‌های سیاسی و جامعه سیاسی است ولی به‌طورکلی می‌توان گفت اگر در این سه موضوع به نتیجه مشخصی در کشور نرسیم تقریباً مشکلات موجود پابرجا خواهد ماند و در هر انتخابات شاهد لیست‌های متعدد و کلافگی و سردرگمی مردم خواهیم بود.
* نویسنده و فعال رسانه‌ای استان قزوین
